Sztuczna dłoń, która odczuwa

Ostatnio prowadzona dyskusja nad koncepcją umysłu rozszerzonego i nad możliwościami wykorzystania sztucznych układów jako elementów rozszerzających układ kognitywny w oczywisty sposób odnosi się do zagadnienia nowoczesnych protez. Oczywiście interesujące są te protezy, które integrują się z systemem poznawczym.

Wspominaliśmy o protezach układu wzrokowego, ale równie interesującym obiektem rozważań stają się także protezy dłoni. Wszak poprzez dotyk również poznajemy świat i oddziałujemy na otaczającą nas rzeczywistość.

Zapraszam do obejrzenia interesującego filmu o protezie dłoni wyposażonej w system sensorów. Proteza ta pozwala na dość realistyczne odtwarzanie niektórych wrażeń dotykowych. Szczególnie warto zwrócić uwagę na reakcje pacjenta.

Zob. także http://www.livescience.com/43125-man-gets-first-bionic-hand-that-feels.html

 

24 spotkanie – protezy systemu poznawczego

Kolejne spotkanie grupy badawczej odbyło się 19 lutego. Jak zwykle gościły nas przyjazne mury Akademii Ignatianum.

W spotkaniu uczestniczyli:

1. K. Czarnecki
2. P. Gumułka
3. R. Janusz
4. R. Krzanowski
5. P. Polak
6. A. Sarosiek
7. W. Zasada

Tym razem spotkanie miało zupełnie inny przebieg niż zazwyczaj. Na skutek wydarzeń losowych grupa zajęła się tematem, który nie miał pojawić się na tym zebraniu. Zastępczy i krótki referat wygłosiła Anna Sarosiek. Poruszał temat nowych narzędzi, których zadaniem jest rozszerzanie układu poznawczego.

Przełom XX i XXI wieku przyniósł niebywały rozwój technologiczny. Nowe narzędzia stały się dostępne dla każdego człowieka. Komputery, telefony, dostęp do ogólnoświatowej sieci komputerowej, sprawił, że zaczęły się zmieniać sposoby funkcjonowania w rzeczywistości. Pociągnęło to za sobą inne zmiany. Mianowicie, kognitywne umiejętności człowieka uzyskały niespotykaną dotychczas możliwość rozwijania się. Dostęp do narzędzi precyzyjnie badających świat zewnętrzny oraz zewnętrznych repozytoriów wiedzy, nieodwołalnie zmienił sposób działania człowieka we własnym środowisku.

Po referacie wywiązała się bardzo ciekawa dyskusja. Przede wszystkim, została poświęcona rozważaniom nad przyszłością człowieka uzależnionego od zewnętrznych instrumentów. Temat ten niewątpliwie był już niejednokrotnie podejmowany, jednak dyskusja grupy skupiła się nie tylko na często poruszanym problemie, takim jak niebezpieczeństwo ludzkości determinowanej przez technologię. Rozważano przede wszystkim etyczne aspekty użycia narzędzi. Część dyskusji poświęcono narzędziom jako protezom systemu kognitywnego, czyli elementom dodatkowym, które usprawniają działanie ludzkiego umysłu. Pojawił się również temat rozszerzonego umysłu, który zakłada, że człowiek jest predysponowany do łączenia się z zewnętrznymi narzędziami w aktach poznania. Obecni na spotkaniu starali się również dociec, w jaki sposób tworzą się połączenia między niematerialnym umysłem a fizycznym światem.

Ciekawym ujęciem tego problemu jest poniższy post, poświęcony sztucznej, odczuwającej dłoni.

Robolaw – prawo dla robotów

Prawa robotów mogą się kojarzyć większości z twórczością s-f Isaaca Asimova. Z pewnością rozwój nowych technologii niesie z sobą różnorodne wyzwania etyczne, ale do tej pory była to głównie domena teoretyków.
Robotyka i nowe technologie weszły jednak już w swój „wiek dojrzały” – stały się przedmiotem poważnego zainteresowania prawodawców, przynajmniej w EU. Owocem tego jest projekt o symptomatycznym tytule „Regulating Emerging Robotic Technologies in Europe: Robotics facing Law and Ethics”.

Zainteresowanych zachęcam do lektury opracowania pt. „Guidelines on Regulating Robotics„. Warto nadmienić, że pojawia się tam i etyka, jak i anonsowana już wcześniej kwestia zautomatyzowanych samochodów.

Warto przeczytać:

• Beyond Asimov: the struggle to develop a legal framework for robots
• You, robot?

PS. Podziękowania dla K. Mamaka za informację o tym interesującym projekcie.

Algorytmiczny model eksperymentu fizycznego – kwestia obliczalności i Teza Churcha

Interesujący artykuł odnośnie algorytmicznych modeli eksperymentów fizycznych został udostępniony przez José Felix Costa w serwisie ResearchGate. Oprócz modelowania eksperymentu badacze analizują również układ eksperymentalny jako rodzaj maszyny Turinga z wyrocznią i podejmują kwestię obliczalności.

Polecam najpierw lekturę artykułu przeglądowego:

Edwin Beggs, José Félix Costa, John V. Tucker, Physical Experiments as Oracles, Bulletin of the EATCS 01/2009; 97:137-151.

Tu znajdziecie wspomniany wcześniej artykuł badawczy: Edwin Beggs, José Félix Costa, John V Tucker, THREE FORMS OF PHYSICAL MEASUREMENT AND THEIR COMPUTABILITY

Zachęcam do współpracy na portalu ResearchGate!